Soms vraag ik me af hoe andere gezinnen dat toch doen. Sweet harmony all over the place. Bij mij thuis lijkt dat een utopie geworden. Wegens omstandigheden is het contact met mijn vader al bijna tot het nul-punt gezakt, en nu met herhaaldelijk gedonder met m'n moeder is dat ook drastisch aan het bekoelen. Alsof je tegen een muur aanpraat. Gezelligheid is anders, en het is ook niet goed voor de deuren.
Eén ding weet ik wel: ik moet hier zo snel mogelijk weg, anders word ik gillend gek.
't Heeft geen effect, hè..
Wat ik gisteren al zei: je argumenten lijken bij voorbaat al afgewezen.
Vraag me af of ze zelf wel doorheeft hoe ze bezig is. 't Lijkt me van niet..
Dikke knuffel. Die verdien je.